ஒரு சுமாரான அழகு தான் நான், என்னைப் பற்றி சொல்வதற்கு ஏதும் இல்லை.எனக்கு வயது 22,பெயர் காவேரி, மாநிறம் தான்,அளவுகள் மட்டும் தான் 32−28−32 வேறு எதுவும் என்னிடம் சொல்ல ஒன்றும் இல்லை.எனக்கு மாப்பிள்ளை பார்த்து கொண்டு இருக்கிறார்கள்.தினமும் என் பக்கத்து வீட்டு மாமா என் அப்பா,அம்மாவிடம் பேசிவிட்டு செல்லுவார்.அவருக்கு திருமணம் ஆகி இரண்டு பெண்கள்.இருவருக்கும் திருமணம் முடிந்து சென்று விட்டார்கள்.எங்களை விட வசதியானவர்கள்.அவர்களின் இரண்டாவது பெண்ணுக்கு பிரசவம் முடிந்து கைக்குழந்தையுடன் இருப்பதால் கூடவே மாமியும் சென்று விட்டதால் தனியாக தான் இருந்தார்.ஒரு நாள் என் அப்பாவிடம் என்ன ஆச்சு காவேரிக்கு மாப்பிள்ளை கிடைச்சானா இல்லியா என்று பேசிய படியே என்னை பார்த்தார்.எனக்கு வெக்கமாக இருக்க தலையை குனிந்து கொண்டு இருந்தேன்.அப்பா சொன்னாரு நிறைய எதிர்பார்க்கிறார்கள் அதனால தான் லேட் ஆகுது.என்ன சொல்ற இவளுக்கு என்ன குறை நல்லாதானே இருக்கா,இந்த காலத்துல இப்படி ஒரு பொண்ணு கிடைச்சா கொடுத்து வச்சு இருக்கணும் அந்த பையன்.எனக்கு தெரிஞ்சா சொல்றேன் என்று சொல்லிய படி என்னைப் பார்த்து சிரித்து விட்டு சும்மா இருந்தா வாயேன் வீட்டுக்கு பேச்சு துணைக்கு என்று சொல்லி அநுப்பேன் வீட்டுக்கு என்றார்.என் அப்பாவும் சரி அவளும் தனியா தான் இருக்கா அவளா வந்தா வரட்டும் இல்லனா நீ இங்க வந்து பேசிட்டு போ என்றார்.மறுநாள் எல்லோரும் போன பின் வெளியே இருந்து காவேரி என்று குரல் கேட்க கதவை திறந்தேன்.என்னம்மா காவேரி எப்படி இருக்க என்ற படியே சோபாவில் உட்கார்ந்து என்ன பண்ற கேட்டபடியே அவர் கண்கள் என் முலைகளின் மீது அழுத்தமாக பதிய என்னை ஏதோ ஒன்று செய்தது.நான் ஒண்ணும் இல்லை மாமா பாட்டு கேட்டுட்டு இருந்தேன் என்றேன்.அவர் அதுக்கு இந்த வயசுல பாட்ட கேக்க கூடாது சேர்ந்து பாடணும் டூயட் சாங். அப்ப தானே நல்லா இருக்கும் என்றார்.