என் பேரு சிந்து வயசு சரியாக பதினெட்டு.என்னடா இவ இப்படி சொல்லுறாளேன்னு பாக்குறீங்க இல்ல அது தாங்க என் பிரச்சனை. என் அக்காவின் பிரச்சனையை நான் பெரிய மனுஷியாக நினைத்து தீர்க்க போய் இந்த வயசுலேயே சரியா சுகத்தை கொடுக்கிறேன் அதோடு சுகத்தை அனுபவிக்கிறேன் அது தாங்க இந்த கதை. என் அக்காவிற்க்கு கல்யாணம் ஆகி ஓரு வருஷம் ஆகுது.அவளும் அழகு தான் வயசு இருபத்தி நாலு தான்.என் மாமாவிற்க்கு வயசு இருபத்தி ஓன்பது.நல்ல வேலை நல்ல மனம் ஓத்து போய்தான் வாழ்ந்து வந்தார்கள் என்றே நினைத்து இருந்தேன். அன்று அக்கா வீட்டுக்கு வந்து அம்மாவிடம் சொல்லி அழ எனக்கு பரிதாபமாக இருக்க கொஞ்சமே கோவபட்டேன் பாருங்க அதுவே தாங்க மாமாவிடம் போனேன் பாருங்களேன்(சாரி படியுங்களேன்) மாமா நல்ல சினிமா கதாநாயகன் மாதிரி இருப்பாரு.காரு,வீடு என்று எல்லா வசதியும் உண்டு.நல்ல கலகலப்பா பேசுறது,செலவை பத்தி கவலை படாம சந்தோஷமே முக்கியும்னு சொல்லி வாழ்க்கையை ரொம்பவே என்ஞாய் பண்ணுவாரு. சுருள் சுருளான தலை முடி,திக்கான மீசை,எப்பவும் ஷேவ் செய்து இருக்கும் தாவங்கட்டை,நல்லா டீக்கான டிரஸ் என்று சூப்பரா இருப்பாரு. அன்னிக்கு அக்கா அழுததும் மனசு தாங்காம மறு நாள் ஆபீஸ்ல இருந்த அவரை போன்ல பிடிச்சு வெளில வர சொன்னேன் பேசணும்னு.