எடுக்காதேடா, நிறுத்தாதே. குத்துடா, குத்துடா, ஆஹா என்று கதறினாள் அக்கா!

என் பேரு பவானி .இது நடந்து நாலஞ்சி வருஷமாச்சி. நான் அப்ப பதினொண்ணாம் வகுப்பு படிச்சிகிட்டிருந்தேன். என் அப்பா அம்மா ரெண்டுபேரும் ஒரே ஆபீஸ்ல ஒரு டீமா வேலைசெய்யறவங்க. என்னை நெறைய ட்யூஷன் க்ளாஸ்ல சேர்த்திருந்தாங்க. அதனால எனக்கு வீட்டுக்குவர லேட்டாகும். அதுக்குள்ள அவங்க ரெண்டுபேர்ல யாராவது வந்துடுவாங்க. ஒருநாள் கடைசி ட்யூஷன் இல்லேன்னு அனுப்பிச்சிட்டாங்க. அதனால சீக்கிரமே வீட்டுக்கு வந்துட்டேன். எங்கிட்ட வீட்டு சாவி இல்லை, அதனால பக்கத்துவீட்டுல போய் காத்திருக்கறதுன்னு போனேன். இது வழக்கமா நடக்கிறதுதான்.br
அவங்க வீட்டுல மூணுபேர். ஒரு ஆன்ட்டீ – சுமார் 30 வயசு இருக்கும் ஒரு அங்கிள் – சுமார் 35 வயசு இருக்கும். ஒரு சுட்டிப்பையன், எட்டு வயசு. அவனோடவும் தெருவுல உள்ள மத்தப் பசங்களோடவும் நான் வெளையாடறதுண்டு. நான் வரதப் பாத்த்தும் ஆன்ட்டீ “கைகால் அலம்பிகிட்டு ஒக்காரும்மா. நான் டீ போட்டுத் தரேன்”ன்னு சொல்லி கொஞ்சம் பிஸ்கட்டு குடுத்துட்டு போய் பின்னாடியே டீயோட வராங்க.