வானிலை அறிக்கை பொய்க்கவில்லை. வெளியே உரத்த இடியுடன் மழை பெய்து கொண்டிருந்தது. அத்தோடு சூறாவளிபோல அடித்துக் கொண்டிருந்த காற்றில், ஜன்னல் கதவுகள் தடதடவென்று அடித்துக் கொண்டிருந்தன. முன்னெச்செரிக்கையாக, மின் இணைப்பு துண்டிக்கப் பட்டிருந்ததால், எங்கும் இருட்டு. அவ்வப்போது வெட்டிக் கொண்டிருந்த மின்னல்தான் அந்த அறைக்குள் வெளிச்சத்தைக் கணநேரத்துக்குப் பாய்ச்சிக் கொண்டிருந்தன.
அந்த வெளிச்சத்தில்தான் ராஜாங்கம், கட்டிலில் தனது வலுவான உடலுக்குக் கீழே அழுந்தியிருந்த கஸ்தூரியின் முகத்தையும், அவளது முழுநிர்வாணமாயிருந்த உடலையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
’என்ன காரியம் செய்துகொண்டிருக்கிறேன்!’ ராஜாங்கம் தன்னையே கடிந்துகொண்டார். ‘இத்தனை வருடங்களாகக் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்த காமத்தை இப்படிக் கட்டவிழ்த்து விட்டேனே?இது தவறு என்று புரிந்தும் விலக முடியாமல், கஸ்தூரியின் இளமையை பதம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேனே!”