பெண்களுடன் அதிகமாக ஒட்டல்,உரசல் இடிசல் இவைகளெல்லாம் பெரும்பாலும் கூட்டம் நிறைந்த பேருந்தின் பயணத்தின் போதே கிடைக்கும்.அந்த சிறிது நேர தற்காலிக உரசலின் சுகமே தனிதாங்க.நான் சுமார ஒரு வருட காலம் பள்ளி/கல்லூரி மாணவர்கள்,பணிக்கு செல்வோர் நிரைந்திருக்கும் ஒரு குறிப்பிட்டபேருந்தில் தினமும் பயணிக்கும்படி இருந்தது அப்போதல்லாம் இது போன்ற உரசல்/இடிசல்களை நிறைய அனுபவித்துள்ளேன், சில சமயம் முறைப்புகளுக்கும் ஆளாயிருக்கேன். அதில் ஒரு நிகழ்ச்சி மட்டும் இன்று நினைத்தாலும் நெஞ்சும் குஞ்சும் சிலிர்த்துக்கும்.அதனை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள ஆசைப்பட்டதால் இந்த பதிப்பு. அன்று முகூர்த்த நாளாகையால் எல்லா பேருந்துகளிலும் கூட்டம் அலைமோதியது. நான் வழக்கமாக செல்லும் பேருந்தில் சாதாரணமாகவே கூட்டமிருக்கும் அன்று சொல்லவே தேவையில்லை எப்படி ஏறப்போகிறோம் என்று மலைப்புக்கிடையே பணிக்கு காலந்தவராமல் செல்ல வேண்டுமென்ற கடமையுணர்ச்சியுடன் [பாராட்டதீர்கள் என் கடமை உணர்வு எப்படி சோரம் போனதென்று பின்னால் வருத்தபட போகிறீர்கள்] மற்றவர்களுடன் முண்டியடித்து ஒருவழியாக பேருந்தில் ஏறி எப்படி இந்த ஆண்களுக்கிடையேயான ]கூட்டத்தில் முக்கால் மணி நேரம் பயணிப்பது என்று கவலையிலிருக்கையில் “யாருப்பா அது இன்னும் நவுந்து உள்ளே போங்கப்பா”என்ற கட்டளைக்கு பணிந்து [பயந்து]மீண்டும் ஆண்கள் கூட்டத்தில் நீந்தி ஒரு வழியாக பேருந்தின் நடு மையத்தையும் தாண்டி மகளீர் கூட்டத்திற்கு முன்பாகவே நின்று கொண்டேன் அதற்கு மேலே போய் யார் தர்ம அடி வாங்குவது என்ற எச்சரிக்கை உணர்வுதான்]பேருந்தின் மேற்கூரை கம்பிகளை இரு கைகளாலும் பிடித்துக்கொண்டு அங்கு வீசிய பலதரப்பட்ட வேர்வை நாற்றத்தை சுவாசிக்க விருப்பமில்லாமல் முகத்தை மேல் நோக்கி வைத்துக்கொண்டு என்னை நானே நொந்து கொண்டே பின் என்னங்க மாமனாரிடம் வரதட்சணையாக ஒரு மண்ணாங்கட்டியும் வேண்டாம் உங்க பொண்ணை மட்டும் அனுப்புங்கன்னு ஜவாடாலக புரட்சி செய்ய போய் அந்த மகானும் அதையே வேத வாக்கா எடுத்துகிட்டார் இல்லையின்னா ஒரு பைக்கையாவது கரந்திருக்கலாம் இப்போது இந்த அவஸ்தை பட வேண்டாமல்லவா]கண் முடி பயணித்துக் கொண்டிருந்தேன்.