சித்தி உன் புண்டைய சித்தப்பா நக்கவே மாட்டாரா??

நான் கிராமத்தில் படித்து வளர்ந்தேன். வேலைக்காக சென்னை கிளம்பினேன். அப்போது சித்தி வீட்டில் தாங்கும் நிர்பந்தம் ஏற்பட்டது. தனியாக ரூம் எடுத்து ஜாலியாக சிகரட், தண்ணி என்று வாழ வேண்டும் என்ற நினைப்பினில் மண் விழுந்தது. அப்பாவும், அம்மாவும் வலுக்கட்டாயமாக சித்தி வீட்டில் தங்க சொன்னார்கள். சித்தி ஒரு தனி வீட்டினில் மெஸ் வைத்து நடத்தி வந்தார். ஊருக்கு வெளியே அவள் சக்திக்கு ஏற்றவாறு ஒரு வீட்டில் குடி இருந்தாள். சொந்த வீடுதான். ஒரு மகள் மற்றும் சித்தப்பா மட்டுமே. சித்தப்பா ஒரு குடிகாரன்.
நோய்வாய்ப்பட்டு அவர் இறந்து போனார். இறந்து 3 ஆண்டுகள் ஆகி விட்டது. சித்தி மகளுக்கு திருமன ஆகி கணவர் வீட்டோடு மும்பையில் செட்டில் ஆகி விட்டாள். சிறு வயது முதலே நான் சித்தியிடம் பழகியதால் எனக்கு அவர்களோடு தங்குவதில் தயக்கம் இல்லை. அவர்கள் வீட்டில் இருந்து வேலை தேட தொடங்கினேன். அவள் எனக்கு சகல உதவிகளையும் செய்து வந்தாள், சாப்பாடு செய்து கொடுப்பது, எனக்கு துணி துவைப்பது, அயன் பண்ணுவது என்று எல்லா வேலைகளையுமே எனக்கு செய்தாள். எனக்கும் ஒரு நிறுவனத்தில் வேலை கிடைக்க நான் சந்தோசமாக இருந்தேன். சித்தி மெஸ் சாப்பாடு செய்து லேடிஸ் ஹாஸ்டல், முக்கிய அலுவலகம் சென்று கொடுத்து வந்தாள். வேறு யாருக்கும் கொடுப்பதில்லை. சித்திக்கு வயது 45 இருக்கும். அழகான முகம், அழகான சிரிப்பு, மென்மையான பேச்சு தெய்வீகமாய் இருக்கும், அதட்டி கூட பேச மாட்டாள். யாராவது சத்தமாய் பேசிவிட்டால் கூட அழுது விடுவாள். அப்படி ஒரு மென்மை அந்த பெண்மைக்கு. அவளை என்னால் காமமாய் பார்க்க முடியவில்லை. அன்று இரவு வரை…கிட்டத்தட்ட 2 மாதங்கள் ஓடி விட்டது. அந்த நாள் வரும் வரை எனக்கு எல்லாமுமே மாறி விட்டது.
இருவருமே இரவு டிவி பார்த்து விட்டு நேரங்களித்துதான் தான் படுக்கைக்கு போனோம். அவள் வீடு சுற்றிலும் காம்பவுண்ட் சுவர் கொண்ட வீடு. என் வண்டியை நிப்பாட்டு அளவிற்கு இடம். ஒரு வராண்டா, ஒரு ஹால், ஹாலின் இடதுபுறம் ஒரு பெட்ரூம், அதே ஹாலின் அடுத்த அறையில் கிட்சன், கிட்சனோடு ஒரு சிறிய முடுக்கு, அது பூஜையறை. ஹாலுக்கும், பெட்ரூமுக்கு இடையில் வெஸ்டர்ன் டாய்லட் பாத்ரூம்.
மிகவும் அடக்கமான வீடு அது. நான் டிவி பார்த்துக்கொண்டே ஹாலில் படுப்பேன். சித்தி கிட்சன் இல்லாவிட்டால் பெட்ரூமில் படுப்பாள். அன்று பெட்ரூம் பேன் ஓடவில்லை. என் அறைக்கு வந்து தரையில் தலையணை போட்டு படுத்தாள். என்னவென்று கேட்க பேன் ஓட வில்லை என்று சொன்னாள். சரி என்று இருவரும் படுத்தோம். சிறிது நேரத்தில் அவளது குறட்டை சத்தம் விண்ணை பிளந்தது. என்னால் படுக்க முடியவில்லை. அவள் மல்லாக்க படுத்திருக்க அவள் சேலை அவள் முட்டினைத் தாண்டி விலகி இருந்தது. அவளது முந்தானை ஒரு மார்பை மூடி மற்றொரு மார்பை காண்பித்துக் கொண்டிருந்தது. எனக்கோ கண்களை விட்டு விலகாமல் பார்த்து கொண்டிருந்தேன்…மெல்ல அவளது கைகள் நங்கென்று என் குஞ்சின் மீது விழுந்தது.வலி உயிர் போனது. அப்போதுதான் கவனித்தேன். அவளை அந்த கோலத்தில் பார்த்த நான் என்னையுமறியாமல் என் கைலியை விலக்கி குஞ்சை வெளி போட்டிருக்கின்றேன். அவளது கால்கள் மஞ்சக் கிழங்கை போல மொழு, மொழுவென இருந்தது. அந்த மெல்லிய வெளிச்சத்தில் மிக அழகாய் தெரிந்தது. மெல்ல தைரியம் வந்தவனாய் அவளது காலின் மீது என் கால்களை போட்டேன். அவள் எதுவும் அசைவில்லை.’