ஏன்டா இவ்ளோ நாள் ஒன்னும் தெரியாத சின்ன பையனாட்டம் இருந்துட்டு இன்னக்கி செஞ்சதெல்லாம் நீயான்னு எங்களால நம்பவே முடில்லடா

என் பெயர் குமார். அப்போது நான் எட்டாம் வகுப்பு படித்துக்கொண்டிருந்தேன். நாங்கள் ஒரு ஸ்டோரில் குடியிருந்தோம். எங்கள் பக்கத்து வீட்டில் ஜெயான்னு ஒரு ஆண்டி குடியிருந்தாங்க. இங்க ஆன்டிய பத்தில்லாம் இங்க சொல்ல தேவை இல்லை ஏன்னா இந்த கதையில ஆண்டிக்கு அந்த மாதிரி ரோல் எதுவும் கிடையாது. அவுங்க ரொம்ப நல்லவங்க. ஆனா அங்கிள்தான் (அவுங்க புருஷன்) விபசார விடுதி வச்சிருந்தார். அவங்களோட சொந்த வீடு ஒன்னு சிட்டி அவுட்டெர்ல அதுவு தனி வீடு ஒன்னு இருக்கு. அத அவுங்க புருஷன் விபசாரத்துக்காக யூஸ் பண்ணிட்டிருந்தார். அதனால அந்த ஆண்டி இந்த ஸ்டோர்ல வாடகைக்கு குடியிருக்காங்க. எங்கிட்ட ரொம்ப அன்பா பழகுவாங்க. எங்காவது வெளிய போனா என்னையும் கூட்டிட்டு போவாங்க. எனக்கு பிடிச்சதெல்லாம் வாங்கி தருவாங்க. சில சமயம் அவுங்க ஹஸ்பன்ட் வெளியூர் செல்லும் போது இவுங்கள அந்த வீட்ல போய் இருக்க சொல்வாங்க. அதனால் பெரும்பாலும் சனி ஞாயிறு நாட்கள்ல அவுங்க போகும் போது என்னையும் துணைக்கு கூட கூட்டிட்டு போவாங்க. எனக்கும் அந்த வீட்டுக்கு போகணும்ன்னா ரொம்ப இஷ்டம் ஏன்னா அங்க போனா ப்ரீயா டிவி பாக்கலாம் விளையாடலாம், நெனச்சத சாப்பிடலாம். கேட்டது கிடைக்கும் வேற என்ன ஆசை இருக்கும் அந்த வயதில் எனக்கு. எங்க வீட்டில அந்த அங்கிள் இந்த தொழில்ல இருக்க விஷயம் தெரியாது. ஏன் அந்த ஏரியாவுக்கே அந்த வீட்டில அப்படி ஒரு தொழில் நடக்கிறதே தெரியாது. அந்த அளவுக்கு பெர்பெக்டா நடத்திட்டு வந்தார்கள். அதனால் ரெண்டு நாள்னாலும் எங்க வீட்ல தைரியமா அனுப்புவாங்க. நானும் புக்ஸல்லாம் எடுத்திட்டு போய்டுவேன்.