மூன்று வருஷம் துபாயில் வேலை செய்ஞ்சுட்டு சென்னைக்கு ரெண்டு மாசம் லீவுல வந்தேன். வீட்டில நல்ல உபசரிப்பு, அப்ப எனக்கு வயசு 23. சில நாள்லேயே சென்னை போரடிக்க ஆரம்பிச்சது. அப்ப எங்க அம்மா ஒரு தட்டுல கொஞ்சம் டிபனை எடுத்துகிட்டு வெளியே போறதை பார்த்தேன். “என்னம்மா, பிச்சக்காரனா?” இல்லடா பக்கத்து வீட்டுல இருக்கிற பல்லவிக்கு தான். “யாரும்மா?” டே ஒரு வருசமா குடியிருக்காங்க, உனக்கு தெரியாது”ன்னு சொல்லி விட்டு போயிட்டாங் அப்ப நான் கண்டுக்கலை. அப்புறம் ரெண்டு மணி நேரம் கழிச்சு வந்த அம்மா. “சே பாவம் டா அந்த பொண்ணு, புருஷன் ரொம்ப மோசமானவன், எப்பவுமே தண்ணியிளியே இருக்கான்” .” அவளுக்கு அவன் கூட வாழவே புடிக்கலை.”