மாலா அத்தை! மாலா அத்தை!

மாலா அத்தை! மாலா அத்தை!

என் பெயர் பாலாஜி. வயது 23. கல்லூரிப் படிப்பை முடித்து விட்டு வேலைக்காக காத்திருந்தேன். என் எதிர் வீட்டு மாமா. பரந்தாமன். வயது 50 இருக்கும். வாழ்வில் தனிமையில் வாடி வந்தார். அவருக்கு இரண்டு திருமணம் ஏற்கனவே நடந்து மனைவிமார்கள் அவரை பிரிந்து விட்டதால் ரொம்ப நாளாக தனிமையிலே இருந்தார். மிக முக்கிய உயர் பதவியில் இருந்த அவர் திடீரென ஒரு நாள் மூன்றாவது திருமணம் முடித்து வீட்டுக்கு வந்திருந்தார். இந்த வயதில் இந்தாளுக்கு இது தேவையா என்று ஊரே சிரித்தது. அவர் மனைவிக்கு வயது 25 தான் இருக்கும் என்பதும் ஒரு வகை பொறாமையை மற்றவர்க்கு ஏற்படுத்தியது.

பரந்தாமன் மனைவி பெயர் மாலா. ஆம் வயது அவளுக்கு 25 தான். எங்கள் வீட்டுக்கு ஒரு ஞாயிறு கிழமை பரந்தாமனை விருந்துக்கு அழைத்தோம். பரந்தாதேன் மட்டும் தனியே வந்திருந்தார்.

ஏன் அண்ணா மாலா வரல.

இல்லைம்மா வர வெட்கப்பட்டுக்கிட்டு வீட்ல இருக்கா.

டேய் பாலாஜி நீ போய் மாலாவை கூட்டிட்டு வாடா என்றாள் அம்மா.

சரிம்மா

மாலா வீட்டுக்குள் இதற்கு முன் பலமுறை போயிருக்கிறேன் ஆனால் அவள் வந்த பின் அவளை ஏறெடுத்தும் பார்த்ததில்லை.

முதல் முறையாக அவளை பார்க்கும் ஆவலுடன் அவள் கதவைத் தட்ட தாழ்போடாத கதவுதானே திறந்து கொண்டது.

மாலா அத்தை மாலா அத்தை

மாலாவின் குரல் குயில் போல்உள்ளிருந்து வந்தது.

யாருங்க

நான் தான் பக்கத்து வீட்டுப் பையன் பாலாஜி

இருங்க வரேன்.

ஐந்து நிமிட காத்திருப்புக்குப் பின் அவள் அறையில் இருந்து வெளியே வந்தாள்.

நான் ஒரு நிமிடம் சப்த நாடியும் அடங்கிப் போய் நின்றிருந்தேன்.

மாலா சினிமா நடிகையைப் போல் அவ்வளவு அழகோடு நின்றிருந்தாள். அவள் போட்டிருந்த வெள்ளை நிற நைட்டியில் அவள் கருப்பு நிற பிராவும் அதே கருப்பு நிற ஜட்டியும் அப்பட்டமாய் தெரிந்தது. அவள் உடல் பழைய நடிகை ரேகாவை நினைவு படுத்தியது. நிச்சயம் அவள் பிரா 38 சைசாவது இருக்கும். குண்டிக்கோளங்கள் அவள் ஜட்டி அளவு 90ஐ தொட்டுவிட்டதைக் காட்டியது. சதைப்பிடிப்பான தொடைகள் தங்க நிறத்தில் நைட்டிக்குள் ஒளி வீசியது. அவள் புண்டைப் பகுதியில் நைட்டி உள் வாங்கியதால் புடைப்பாய் இருந்தது.

மாலாவை அளவெடுத்த என் கண்கள் அவள் கண்களை நோக்கி நகர மாலா சிரித்துக் கொண்டே என்ன பாக்காதத பாக்குற மாதிரி அப்படி பாக்குறிங்க.

இல்லை அத்தை அது வந்து.

உனக்கே இது ஓவரா தெரில. நான் உனக்கு அத்தையா???

இல்லை அப்புறம் நான் உங்கள எப்படித் தான் கூப்பிட.

சும்மா மாலான்னே கூப்பிடு.

சரி மாலா வாங்க சாப்பிட உங்களுக்காக எல்லாரும் வெய்ட் பண்றாங்க.

நானா எனக்கு வெக்கமா இருக்கு என்றாள்.

சரி தான் இப்படி செக்சியா டிரஸ் போட்டப்போ வராத வெக்கமா இப்ப வருதுன்னு மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.

சும்மா என் கூட வாங்க நாங்க மட்டும் தான் இருக்கோம்.

சிறிது நேரம் யோசித்தவள் சரி வரேன். வா போகலாம் என்றாள்.

அய்யோ இப்படியேவா???

ஏன் என்னாச்சு???

மாலா விளாயாடதீங்க வெளில தெருவில நெறைய ஆம்பிளைங்க இருக்காங்க நீங்க இப்படி வந்தீங்க உங்கள கண்ணு வச்சிருவாங்க.

எனக்கு புரியல

அய்யோ நான் எப்படி சொல்லுவேன். ஏங்க நீங்க போட்டுருக்க நைட்டிலருந்து உங்க ஜட்டி பாடிலாம் தெரியுது.

இதானா என்று நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தவள் இரு இப்ப மாத்திட்டு வரேன் என்றவள். அவள் வேறு உடைக்கு மாறி வந்தாள்.

இது உனக்கு புடிச்சிருக்கா என்றவள். என் கையை பிடித்துக் கொண்டே என்னோடு வந்தாள்.

மாலா உணவருந்திவிட்டு போன பின்னும் அவள் நினைவிலேயே இருந்தேன்.
அடிக்கடி பாத்ரூம் போய் சுன்னியை எடுத்து குலுக்க ஆரம்பித்தேன். அன்று மட்டும் அவள் உடலை நினைத்துக் கொண்டே ஐந்து முறைக்கு மேல் குலுக்கினேன்.

எங்கள் நட்பு தினமும் வளர ஆரம்பித்தது. அன்று ஒரு ஞாயிறு மதியம் வீட்டில் எல்லோரும் திருப்பதி புறப்பட்டார்கள். பரந்தாமனும் மாலாவும் கூட போவதாக சொன்னார்கள் என்னைத் தவிர.

எல்லோரும் புறப்பட்டு காரில் ஏறினார்கள். மாலா மட்டும் மிஸ்ஸிங். பரந்தாமன் ஏதோ அவள் வர வசப்படவில்லை என்றார். பரந்தாமன் என்னை கூப்பிட்டு அத்தையை பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ளச் சொன்னார்.

அவர்கள் புறப்பட்டதும் நான் வீட்டைப் பூட்டிக் கொண்டு மாலா வீட்டுக் கதவை திறந்தேன்.