ப்ரொபஸ்ஸோர் ரோஷினி 17
இக்கதையின் கருத்துகளை என்னிடம் தெரிவிக்கலாம், நான் என்னோடு பழகிய பேசிய பெண்களின் பற்றிய எந்த வித விவரத்தையும் தர மாட்டேன், அதற்காக மட்டும் என்னை தொடர்புகொள்ள வேண்டாம். எவ்ளோ வற்புறுதினாலும் நான் கொடுக்கவும் மாட்டேன், பின் மதிக்கவும் மாட்டேன். என்னோடு தொடர்புகொள்ள kamaveriஎன்கிற முகவரியில் ஈமெயில் அனுப்பலாம்.
இனி..
இருவரும் அறைக்குள் வைத்து லெஸ்பியன் செய்து அந்த போதையில் இருந்தோம், அடுத்த வகுப்பிற்கு சென்றபோது அந்த பெண் இருந்த வகுப்பு, அவள் என்னை குறும்பாகவே பார்த்தால்.
நான் அவளை பார்க்க தவிர்த்து வகுப்பு எடுத்தேன், ஆனால் திரும்பும்போது எல்லாம் அவள் நாக்கை நீட்டி நக்குவது போல செய்தாள். அதை கவனிக்க கவனிக்க எனக்கு இன்னும் அதிகமாக கீழே ஊரல் எடுத்தது. என் தொடையை புண்டை ஜூஸ் நனைத்தது. எப்படியே வகுப்பை எடுத்து முடித்து வெளியே செல்ல, அவள் வந்து மேம் என்றால்.
“ரொம்ப தைரியம் உனக்கு”
“கோச்சிக்காதீங்க எனக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு அதான்” என்று சொல்லிவிட்டு ஒரு பேப்பரை என் கையில் கொடுத்துவிட்டு சென்றால்.
நான் வாங்கிவிட்டு அடுத்த வகுப்பிற்கு சென்றேன், அதன் பிறகு மாலை கல்லூரி முடியும் வரை நான் இருவரையும் பார்க்கவில்லை. மாலை நானும் ப்ரியாவும் வகுப்பை முடித்து வேகமாக கிளம்பி சென்றோம்.
அப்போது அந்த மாணவி செய்ததை பற்றி அவளிடம் கூற, அவள் சிரித்துக்கொண்டே “ஆமாம் அவள் கொஞ்சம் நெறைய சில்மிஷம் செய்வாள் இது போல” என்றால்.
நான் அந்த பேப்பரை எடுத்து பார்க்க, அதில் அவள் மொபைல் எண் இருந்தது, அவள் பெயர் எழுதி என் பெயரோடு சேர்த்து ஒரு இதயம் போல வரைந்து, வித் லவ் என்று எழுதியிருந்தது.
நான் அவளிடம் காட்டினேன், அவள் மொபைல் எடுத்து என்னிடம் காட்டினாள், அதில் அவள் பிரியாவிற்கு அனுப்பிய குறுந்தகவல் எல்லாம் இருந்தது. என் எண்ணை கொடுக்கும்படி கெஞ்சி இது போல செய்ய எப்போது வீட்டிற்கு வருவது என்று நெறைய மெசேஜ் இருந்தது.
அவள் புகைப்படம் இருவரும் சேர்த்து எடுத்த படங்கள் பல காமப்படங்கள் எல்லாம் இருந்தது.
நான் அதை அவளிடம் திருப்பிக்கொடுத்தேன். இருவரும் ஆட்டோ ஏறி சென்றோம். வகுப்பு பற்றி பேசிக்கொண்டு சென்றோம். நான் வீட்டிற்கு செல்கிறேன் என்று கூறி வீட்டிற்கு சென்றேன்.
வீட்டில் மாமா மட்டும் இருந்தார். அவர் போன் பேசிக்கொண்டு இருந்தார், நான் வேகமாக என் அறையை சாவிக்கொண்டு திறந்து உள்ளே சென்றேன்.
கதவை பூட்டி திரும்ப அதிர்ச்சியாக இருந்தது, என் அறையை இவர் திறந்து பார்த்திருக்கிறார். சாவியை தேடினார் இல்லை வேறு எதுவும். நான் எல்லாத்தையும் எடுத்து பார்த்தேன். எல்லாம் இருந்தது என்ன இடம் மாறி இருந்தது. எல்லா சாவியும் என் பையினுள் தான் இருந்தது. அதை எடுத்து ஒன்றை ரகசியமாக வைக்க எங்கே என்று யோசித்தேன்.
அப்போது நந்தா மெசேஜ் செய்தான். காலையில் இருந்து அவரோடு பேசவில்லை. சிறிது நேரம் பேசி கொண்டு படுக்க போனேன் மாமா கதவை தட்டினார்.”நான் போனில் என்ன செய்கிறார் என்று பார்த்தபடி கதவிற்கு அருகே சென்றேன். அவர் கதவுக்கு கீழே நின்றிருந்ததால் அவர் நிற்பது தெரியவில்லை, ஆனால் ஓரளவுக்கு தெரிந்ததவை வைத்து பார்க்கும்போது அவர் அம்மணமாக இருப்பது தெரிந்தது.
“ரோஷினி கொஞ்சம் திற” என்றார்.
“எதுக்கு” கொஞ்சம் எரிச்சலாக கேட்டேன்.
“வேற வழி இல்லை உனக்கு, என் பையன் இப்போதைக்கு உன்னை ஊருக்கு கூப்பிட்டு போக மாட்டான், உனக்கு நான் இருக்கேன். நம்பி வா. வெளியே யாரையும் .. யார்கூடையும் போகாத. சொல்றத கேளு. இப்போ கதவை திற அத்தை வர நேரம் ஆகும்.” என்றார்.
“மாமா நான் உங்க மக மாதிரி, இப்படி பேசாதீங்க ப்ளீஸ் என்ன விட்டுடுங்க என்றேன் அழுதபடி.
“வேற வழியில்லை என்று அவர் கதவை தள்ள அது கழண்டு விழுந்தது, நான் அதிர்ச்சியாக பின்னே ஓடினேன். எப்படி இப்படி ஆச்சி என்று நான் யோசிப்பதற்குள் அவர் என் மீது பாய்ந்தார். அவர் முழு அம்மணமாய் இருந்தார்.
என்னை இழுத்து கட்டிலில் தள்ளி, திருப்பி போட்டு என் புடவையை பாவாடையோடு சேர்த்து தூக்கினார்.
“மாமா ப்ளீஸ் விடுங்க என்னை விடுங்க.”என்று நான் கதறினேன்.
அவர் விடாமல் என்னை அழுத்தி கால்களை விரித்து அவர் சுண்ணியை என் புண்டையில் வைத்து அழுத்த, இதற்குமேல் அமைதியாக இருந்தாள் நல்லது ஐயோ அம்மா காப்பாத்துங்க என்று கத்தி கதறினேன், நான் துள்ளிக்கொண்டு இருக்க அவரால் உள்ளே விட முடியவில்லை, என் வாயை மூட அவர் முயற்சித்தார், நான் அவர் கையை கடித்தேன்.
அவர் என் முதுகை அடித்து தலையை தூக்கி கட்டிலில் வைத்து அழுத்தினார். நான் கத்த முடியாமல் தவித்தேன். அவர் என் தொடையை வலுக்கட்டாயமாக பிரித்து புண்டையை தொட முயற்சித்தார், ஆனால் அவரால் ஓரே நேரத்தில் என்னை அழுத்திக்கொண்டு கால்களை விரிக்க முடியவில்லை.
“அமைதியா இரு ரோஷினி இப்போ முடிஞ்சிரும், ஒரு புள்ள பெத்த எல்லாம் சரியாயிடும்” என்று அவர் சொன்னது எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.
அவர் என்னை திருப்பிப்போட்டார், நான் மறுபடியும் காப்பாத்துங்க என்று கத்த அவர் என் கண்ணத்தில் ஓங்கி அறைந்தார், நான் மறுபடியும் முன்பை விட கொஞ்சம் கம்மி சத்தத்தில் கத்தினேன். அவர் திரும்ப திரும்ப ஓங்கி அறைந்தார். நான் கொஞ்ச நேரத்தில் மயங்கினேன். அவர் என் கால்களை விரிப்பதை உணர்ந்தேன், ஐயோ எல்லாம் போச்சி, என்னால் எதுவும் செய்ய முடியாது என்று நான் பயந்தேன். அப்போது என் வீட்டின் அழைப்புமணி வேகமாக அடித்தது. டிங் டிங் டிங் என்று, அதோடு கதவும் வேகமாக அடித்தது. இவர் பதறி அடித்துக்கொண்டு எழுந்தார்.
அவர் வெளியே போகும் முன் கதவை தூக்கி மாட்டி போவது தெரிந்தது, என்னால் எழுந்திருக்க முடியவில்லை. கொஞ்ச நேரத்தில் “ரோஷினி ஐயோ ரோஷினி”என்று ஒரு பெண் குரல், அது என் மாமியார் குரல் இல்லை, பிரியா!!!
அவள் என் ஆடையை சரிசெய்து என் கண்ணத்தை தட்டி சமாதானம் செய்தால். நான் கண் முழித்து பார்த்தேன் அவள் தான் என்றதும் நான் கண்ணை மூடினேன்.
நான் திரும்ப எழுந்திருக்கும் போது மணி 9 ஆகியிருந்தது. அப்போது எதோ கதவை தட்டும் சத்தம் நான் பயத்தில் தான் முழித்தேன். எழுந்து பார்க்க பிரியா சேரில் அமர்ந்து ஜூஸ் குடித்துக்கொண்டு இருந்தால். அப்போ யார் கதவை தட்டுவது.
என்னை பார்த்ததும் அவள் எழுந்து வந்து என் அருகில் அமர்ந்தாள், “ஓன்னும் இல்ல நாங்க வந்துட்டோம், இனி நாங்க பாத்துக்குறோம்” என்றால்.
நீங்க என்று நான் யோசிக்கும்போது நந்தா வந்தான். அவன் கட்டிலுக்கு மறுபுறத்தில் படுத்தான். எனக்கு இருவரை பார்த்ததும் என்னை மீறி நான் அழுதேன். நான் ப்ரியாவை கட்டிப்பிடித்து அலுத்து நந்தாவை கை பிடித்தேன்.
அவன் முகம் மலர்ந்து ஒன்னும் இல்லை என்று தலையை ஆட்டினான்.
“சார் வேலை முடிஞ்சிருச்சு” என்று ஒரு குரல் வந்தது.
அவன் எழுந்து சென்று யாரோடு பேசிக்கொண்டு இருந்தான்.
“நீ எப்படி..”அவள் என் உதட்டில் முத்தமிட்டு ஸ்ஸ்ஸ் அப்புறம் பேசுவோம் என்று ஒரு கோப்பையில் ஜூஸ் எடுத்து கொடுத்தாள். நான் வாங்கிக்கொண்டு அமர்ந்தேன்.
“வெளியே வரிங்களா சாப்பிடுவோம்” என்றான் நந்தா.
“இரு அவ ஜூஸ் குடிக்கிறா” என்றால் பிரியா.
நான் கொஞ்சமாக குடித்தேன், என்னால் முடியவில்லை, என் வாய் எல்லாம் வலித்தது. உடம்பு அடித்துப்போட்டது போல அப்படி ஒரு வலி.
எனக்கு யூரின் வருவது போல இருக்க அவளிடம் கூறினேன், அவள் என்னை தூக்கி நிக்க வைத்து பாத்ரூம் வரை வந்தால்.
நான் உள்ளே சென்று முகம் கழுவினேன் பின் யூரின் போய்விட்டு வந்து கண்ணாடியில் பார்க்க, என் முகம் சிவந்து அவர் கை தடம் பட்ட இடத்தில் கருப்பாய் முகம் வீங்கி போய் இருந்தது.
என் கண் சிவந்து போய் இருந்தது. நான் நன்றாக முகம் கழுவி வெளியே போனேன். என் புடவையை சரிசெய்து நான் ஹாலுக்கு சென்றேன். அங்கே யாரும் இல்லை. நந்தா கிட்சேனுள் இருந்து தட்டில் சாப்பாடு எடுத்து வைத்து வந்தான். பிரியா என் பின்னே வந்து என்னை பிடித்து நடக்க உதவி செய்தால்.
நாங்கள் சென்று மேஜையில் அமர்ந்தோம், என்னை மீறி அவர்களை பார்க்க பார்க்க கண்ணில் நீர் வழிந்தது.
நந்தா கையை நீட்டி துடைத்தான். என் மாமியார் அறை திறந்து இருந்தது விளக்கு அணைக்கப்பட்டு.
“என்ன ஆச்சி எங்கே அவங்க” என்று நான் கேட்டேன்.
“அவங்க ஓடிட்டாங்க, இப்போதைக்கு வர மாட்டாங்க, நீ சாப்பிடு” அப்புறம் எல்லாம் சொல்றோம் என்றால் பிரியா.
தொடரும்..