கண்டாற ஓழி..!! புண்டல ஓக்க..!!”“சரி ரங்கா..!! வரேன்..” என்று விருட் என்று எழுந்தேன்.

கண்டாற ஓழி..!! புண்டல ஓக்க..!!”“சரி ரங்கா..!! வரேன்..” என்று விருட் என்று எழுந்தேன். அவள் பத்தினியா..? இல்லையா..? நான் ஒரு உப்புச் சப்பில்லாத மருத்துவன். நடுத்தரன். பிரம்மச்சரியன். மனதளவில் சோமாறி, கேப்மாறி, மொள்ளமாறி. எனது தொழில், ஒரு அழுக்கான நகராட்சியின் அரசு மருத்துவமனையில். பினாயில் வாசத்தின் மத்தியில்..!! கருப்பு வெள்ளை மனிதர்கள். குண்டு, ஒல்லி, கருப்புதொடர்ந்து படி… கண்டாற ஓழி..!! புண்டல ஓக்க..!!”“சரி ரங்கா..!! வரேன்..” என்று விருட் என்று எழுந்தேன்.