ஆ.. ஆ.. ஆ.. ஆ..!! ஐயோ..!! ம்மா.. முடியல..!! ஆ.. கடவுளே..!! ம்மம்மா..!! ஸ்ஸ்ஸ்.. ஹையோ..!! ஆ..!! ஆ..!! ஆ..!! ம்மா.. ம்மா..!!” என்று ஓயாமல் முனகினாள்

ஆ.. ஆ.. ஆ.. ஆ..!! ஐயோ..!! ம்மா.. முடியல..!! ஆ.. கடவுளே..!! ம்மம்மா..!! ஸ்ஸ்ஸ்.. ஹையோ..!! ஆ..!! சித்தி டேய் என்னடா ஆச்சு னு கேட்க. நான் அமைதியா இருந்தேன். பெண்ணை உனக்கு பிடிக்கவில்லை யா னு கேட்டாங்க. டேய் இன்னும் எவ்வளவு நேரம் இப்படி பேசமா நிக்க போன னு ஏதாவது சொல்லு பெண்ணைதொடர்ந்து படி… ஆ.. ஆ.. ஆ.. ஆ..!! ஐயோ..!! ம்மா.. முடியல..!! ஆ.. கடவுளே..!! ம்மம்மா..!! ஸ்ஸ்ஸ்.. ஹையோ..!! ஆ..!!

ஆ.. ஆ.. ஆ.. ஆ..!! ஐயோ..!! ம்மா.. முடியல..!! ஆ.. கடவுளே..!! ம்மம்மா..!! ஸ்ஸ்ஸ்.. ஹையோ..!! ஆ..!! ஆ..!! ஆ..!! ம்மா.. ம்மா..!!” என்று ஓயாமல் முனகினாள் நான் ஒரு உப்புச் சப்பில்லாத மருத்துவன். நடுத்தரன். பிரம்மச்சரியன். மனதளவில் சோமாறி, கேப்மாறி, மொள்ளமாறி. எனது தொழில், ஒரு அழுக்கான நகராட்சியின் அரசு மருத்துவமனையில். பினாயில் வாசத்தின்தொடர்ந்து படி… ஆ.. ஆ.. ஆ.. ஆ..!! ஐயோ..!! ம்மா.. முடியல..!! ஆ.. கடவுளே..!! ம்மம்மா..!! ஸ்ஸ்ஸ்.. ஹையோ..!! ஆ..!! ஆ..!! ஆ..!! ம்மா.. ம்மா..!!” என்று ஓயாமல் முனகினாள்