சென்னை கோயம்பேடு மார்க்கெட்டில் இருந்து காய்கறிகள் வாங்கி சில்லறை வியாபாரம் பண்ணுவள் தான் வள்ளி. அவளுக்கு காசிமேட்டில் வீடு. வீட்டிற்கு அருகில் கடை. தினமும் அதிகாலை நாலரை மணிக்கு கோயம்பேடு போய் கறிகாய்கள் வாங்கி ஆட்டோவில் போட்டு கொண்டு வியாபாரத்தை காலை ஆறரை மணிக்குள் துவங்கிவிடுவாள் வள்ளி. வள்ளி பார்க்க அம்சமாக இருப்பாள். நல்ல கருப்பு. ஒடிசலான உடம்பு. ஆனால் முலைகள் ஒடிசல் இல்லை. அவள் உடல் வாகுக்கு எதிரான பெருத்த ஆடாத முலைகள். கொஞ்சம் கூட மடிப்பே இல்லாத மத்ய பிரதேசம். முகத்தில் தவழும் புன்னகை. காம கண்கள். நெருங்கியவர்களிடம் ரொம்பவும் பச்சயாக பேசுவாள். சண்டை வந்துவிட்டால் தமிழ் அகராதியில் உள்ள அல்லது பழக்கத்தில் உள்ள அத்தனை கெட்ட அல்லது அசிங்க வார்த்தைகளையும் அடுக்கு மொழியில் பேசி எதிராளியை மடக்கி விடுவாள். அவளையும் காய் கறிகள் மூட்டைகளையும் கொண்டு வர ஆட்டோகாரர்கள் போட்டி போடுவார்கள். பெரும்பாலான நாட்களில் என் ஆட்டோவில் தான் ஏறுவாள். பேசிக்கொண்டே வருவோம். பாதி நாள் அவள் காய்களை தர்ம தரிசனம் காட்டுவாள். சைடு வழியாக பார்த்தால் அந்த முளை காம்புகள் கூட தெரியும். எப்போதும் கருப்பு நிற பிராதான் போடுவாள். அந்த சூப்பர் கட்டை பிகரை ஒரு நாள் துணி இல்லாமல் பார்க்க மாட்டோமா ஓக்க மாட்டோமா என்ற ஏங்கியது உண்டு. ஏங்கி அவள் புண்டையை கற்பனை பண்ணி கை அடித்ததும் உண்டு. அன்று மாலை ஆறு மணிக்கு போன் பண்ணினாள். உடனே வர சொன்னாள். திருவான்மியூர் போக வேண்டும். திரும்ப வர நாழி ஆகும். வெயிட் பண்ணி அழைத்துக் கொண்டு வரவேண்டும் என்று சொன்னாள். அடுத்த பத்தாவது நிமிடம் அவளை ஏற்றிக்கொண்டு என் ஆட்டோ திருவான்மியூர் புறப்பட்டது. அன்று அவள் படு அமர்க்களமாக டிரஸ் பண்ணி கொண்டு வந்தாள். புடவையை கொஞ்சம் தாராளமாகவே இறக்கி கட்டி தன் கறுத்த தொப்புளை நல்லாவே காட்டினாள்.