கீழே வந்து படுத்த ரமேஷுக்கு தூக்கம் வராமல், அம்மாவும் பிரேம் அண்ணாவும் இப்படி அசிங்கமா பேசறது மட்டும் தானா அல்லது “பலான சமாச்சாரமும்” நடக்குதா, திரும்பவும் மாடிக்கு போய் பார்க்கலாமா என யோசிக்கும் போதே பானு கதவை மெல்ல தாழ்பாள் போட்டுவிட்டு தன் படுக்கைக்கு சென்றாள். ரமேஷ் காலையில் அம்மாவிடம் இது குறித்து பேசலாமென நினைத்து தூங்கினான். மறுநாள் காலை ரமேஷ், தன் அம்மாவிடம் சுரேஷ் குளியலறையில் இருக்கும் நேரம் பார்த்து, பானுவிடம் நைசாக பேச்சு குடுத்தான். ” இன்னாமா, நேத்து சரியா தூங்கலையா? கண்ணெல்லாம் சிவந்திருக்கு?” என்றான். ” இல்லையே, எப்பவும் போலத்தானே இருக்கு?”